رابطه بین سبک رهبری مدیران مجتمع های آموزشی با خلاقیت معلمان تربیت بدنی آموزش و پرورش استان کهکیلویه و بویراحمد

مقدمه و هدف: توسعه فناوری و ماشینی شدن کارها، نوع فعالیت نیروی انسانی سازمان ها را تغییر داده به طوری که بیشتر به کار فکری تبدیل شده، که این امر نیاز به خلاقیت بیشتری دارد. از آنجایی که سبک رهبری مدیران در میزان خلاقیت افراد زیر مجموعه تاثیر خواهد داشت، هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین سبک رهبری مدیران مجتمع های آموزشی با خلاقیت معلمان تربیت بدنی آموزش و پرورش استان کهکیلویه وبویراحمد است. روش شناسی: روش پژوهش، از نوع همبستگی است که به شکل میدانی انجام گردید. جامعه آماری شامل کلیه معلمان تربیت بدنی (134 نفر) و مدیران مجتمع های آموزشی ( 8 مجتمع) استان کهکیلویه وبویراحمد است. نمونه آماری پژوهش بر اساس جدول مورگان به تعداد 102 نفر و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. گردآوری اطلاعات، بوسیله دو پرسشنامه استاندارد سبک رهبری مارشال ساشکین (1996) و پرسشنامه استاندارد خلاقیت رندسیپ (1979) انجام شد. روایی پرسشنامه ها به وسیله متخصصان مورد تایید قرار گرفته و پایایی آنها نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ  برای پرسشنامه سبک رهبری (89/0)، و خلاقیت (73/0) به دست آمد. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و روش های آماری تی استیودنت و آنالیز واریانس انجام شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که بین سبک رهبری و خلاقیت رابطه معنادار وجود دارد. بین سبک رهبری تحول گرا و خلاقیت رابطه معنادار وجود دارد ،ولی بین سبک رهبری عمل گرا و خلاقیت رابطه معنادار وجود ندارد. همچنین بین سبک رهبری براساس مدرک تحصیلی رابطه  معنادار وجود دارد ،اما بین جنسیت و رشته تحصیلی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین خلاقیت و جنسیت، رشته تحصیلیو مدرک تحصیلی اختلاف معناداری مشاهده نشده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه معنی داری و مثبت بین سبک رهبری و خلاقیت معلمان تربیت بدنی اهتمام هر چه بیشتر مسئولان آموزش وپرورش در مد نظر قرار دادن این امر درانتخاب مدیران مجتمع های آموزشی و فراهم کردن شرایط مناسب برای خلاقیت ونوآوری معلمان تربیت بدنی ضروری به نظر می رسد.